Water heeft van zichzelf meestal geen kleur en is vormloos, geurloos, … maar toch neemt het zoveel vormen, kleuren en structuren aan.
Eens je ernaar begint te kijken, blijf je erdoor geboeid.
Water is het begin van alle leven. Toch is water zwak. Het zoekt altijd de weg van de minste weerstand en klimt nergens tegen op. Water loopt enkel naar beneden.
Water is wel een volhouder. Het maakt niet uit hoe lang de weg met de minste weerstand duurt, water komt altijd uit op het laagste punt, kronkelend, sijpelend, glijdend, meanderend, druppelend, stromend, … vroeg of laat komt het aan waar het naar op weg is, nl.: naar zee.
Daar aangekomen is het wachten tot de zon het water druppel voor druppel verdampt. Water kan dus toch wel omhoog! Vele druppels water maken een wolk. Volle wolken laten water als regen naar beneden vallen. De druppels die vallen vormen o.a. plassen.
En zo begint alles weer van voren af aan!
Water verandert steeds.
Soms zegt men dat water wit is, i.p.v. helder.
Het is geen toeval dat ik ‘water’ als thema heb gekozen. Het geluid van water klinkt voor mij als muziek in mijn oren. Het maakt mij rustig. Ik vind het fijn het geluid te horen van de golven van de zee, van het kabbelen van een bergriviertje, van het neervallen van een waterwaterval, van het klotsen van een rivier, …
Water, een molecule die het onderscheid maakt. Water is wetenschappelijk te beschrijven en toch is het heel bijzonder. De helft van water is lucht.
Het leven op aarde is eruit ontstaan.
Water is als een kameleon. Het heeft oneindig veel verschijningsvormen. Water vormt en weerspiegelt onze omgeving. Het is onzichtbaar en zichtbaar tegelijkertijd.
Water is puur.
Water is pure magie.
Deze magie vastleggen, is uiteindelijke mijn drijfveer geworden voor dit project.
In eerste instantie wilde ik specifieke plaatsen en klassieke landschappen vastleggen, maar dankzij het inzicht dat de lezing van ‘Professionals about Photography’ met dhr. Bernard Voïta, een Zwitsers beeldend kunstenaar, en een daarop volgende workshop mij gaven, leerde ik op een andere manier naar water kijken.
De creatieve kracht die water op aarde ontplooit: de permanente interactie met de omgeving, de veranderende kleuren, de constant veranderende vormen.
Het is natuurlijk onmogelijk een alomvattend portret van deze ‘wonder-stof’ weer te geven. Hoe meer je ermee bezig bent, des te duidelijker wordt het hoeveel verschijningsvormen water heeft.
Sommige kijkers zullen waarschijnlijk een en ander missen. Maar beschouw deze presentatie als ‘een work in progress’, als een proces dat eigenlijk nooit tot een einde zal komen en dat de meest klassieke afbeelding van water wilde vermijden.
In de loop van mijn werk heb ik mij gerealiseerd hoe dit mij fascineerde en wilde ik niet dat de foto’s realistischer zouden worden. Het is precies door het abstracte in dit werk dat de kijker zijn fantasie in volledige vrijheid kan gebruiken.
Ik zocht lange tijd naar een zinvolle, verstandige indeling en kreeg uiteindelijk de eenvoudigste van alle mogelijkheden, net zoals dit ook in de natuur gebeurt. De overlappingen, die zich onvermijdelijk zullen voordoen, leken mij nauwelijks te sorteren.
De foto’s zouden onder verschillende titels tentoongesteld kunnen worden, zoals bv.: de plaats waar de foto’s gefotografeerd werden ( vijver, zee, rivier, beek, …), de seizoenen, de verschillende verschijningsvormen, zoals: de vorm, de structuur, de kleur, enz. …
Ik heb er heel bewust voor gekozen dit niet te doen omdat ik vrees dat juist dat de fantasie van de kijker zou kunnen beïnvloeden.
Doordat de meeste foto’s geen begin of geen einde hebben, kan je ze eigenlijk op elke manier laten zien, bv.: ondersteboven, verticaal, …
Er zijn ook foto’s die meer tot hun recht komen wanneer je ze geïsoleerd tentoonstelt. Andere kunnen dan weer in groep tentoongesteld worden omdat ze wel iets gemeen hebben.
Deze selectie van foto’s die ik heb gemaakt, zou ik tentoonstellen in een donkere ruimte met spots, gericht op de foto’s en met op de achtergrond het geluid van water in beweging.
In tijden van versnellende klimaatsverandering, waarin miljoenen tonnen plastiek in de wateren een geleidelijke dood betekenen voor vele soorten en misschien uiteindelijk ook voor ons, mensen, is er weinig hoop dat er in de nabije toekomst iets zal veranderen. Nu koraalriffen vervagen en overbevissing van vele soorten al onder grote ecologische druk staan, mag deze kleurrijke en fantasierijke reeks zeker niet gezien worden als onwetendheid van deze problemen.
Integendeel, ik ben er mij heel erg van bewust en het houdt me ook bezig. Ik geloof niet dat de wereld te redden is met beelden. Maar ik heb het grootste respect voor al diegenen die het serieus nemen en er zich voor inzetten. Schoonheid is als een balsem tegen de realiteit. Het ‘point of no return’, waarop redding niet meer mogelijk is, nadert snel.
Er wordt altijd gezegd dat we alleen beschermen hetgeen we kennen en waarvan we houden.
Dat zou ik heel graag willen geloven!
De fotograaf
Als kind was ik reeds gefascineerd door foto’s en fotografie. Waarschijnlijk kreeg ik dat toch voor een deel ‘met de paplepel’ mee, want ook mijn papa en diens vader waren ermee bezig. Samen ontwikkelden ze toen foto’s in de donkere kamer. Heel veel van hun foto’s heb ik in mijn bezit. Het zijn voor mij mooie en kostbare herinneringen aan vervlogen tijden.
Dat is waarschijnlijk ook hetgeen mij heeft aangesproken in de fotografie: het kunnen vastleggen en bewaren van dingen die je ziet, die je mooi of interessant vindt en die je ook heel graag wil delen.
Fotografie is voor mij een uit de hand gelopen hobby die ik met veel passie doe. Voor mij is het een manier om tot rust te komen en te genieten van al het mooie rondom mij. Het is een reden om buiten te komen en op stap te gaan.
Op dit moment hou ik mij vooral bezig met natuur- en landschapsfotografie.
In de Masterclass heb ik dankzij een workshop van Bernard Voïta, een Zwitserse beeldende kunstenaar, geleerd om anders naar de dingen te gaan kijken. En ook dat aspect in de natuurfotografie kan mij héél erg boeien. Waar ik toch eerder de voorkeur had om een reëel beeld van de natuur weer te geven, ben ik tijdens de Masterclass geëvolueerd naar een abstracte weergave van aspecten in de natuur. Door te spelen met kleuren, structuren, vormen, spiegelingen, … ging er voor mij een geheel nieuwe wereld open. Een die me ook heel erg weet te boeien.
