Voor de Masterclass koos ik Koninklijk Werk IBIS, gesticht op 6 juli 1906 door ZKH Prins Albert.
Hij sprak deze wijze woorden : “ De kinderen moeten er gelukkig zijn en al het mogelijke wordt gedaan om hen te omringen met alle zorg en toewijding, die ze ook thuis zouden krijgen.”
In de beginjaren leefden ze op het schoolschip IBIS, waarmee ze in 1914 naar Engeland voeren om daar te helpen gedurende WOI. Ze werden ingeschreven met een stamnummer en ook hiermee aangesproken. Nu hebben ze nog een stamnummer, maar hun voornaam wordt gebruikt.
Het zijn allemaal kinderen en jongeren die omwille van een grote zorgvraag extra ondersteuning en begeleiding nodig hebben. Het internaat dat ongeveer 110 kinderen kan ontvangen is voor velen tijdelijk gezinsvervangend, ook tijdens weekends en de vakantieperiodes.
Er wordt naast onderwijs, vooral structuur aangeboden. Daarnaast is er volledige medische begeleiding voor alle kinderen en psychologische bijstand.
Een oud-leerling schreef : “… blij dat ik er weg was, maar eigenlijk nog blijer dak er gezeten heb !!! “ Devos Mike, stamnummer (1)579.
De knop aan het standbeeld van de inleidende foto is een platte knoop = de enige knoop die je kan losmaken.
Ik maakte gedurende verschillende maanden foto’s over de werking van de school in zijn geheel. Ik zag hoe leerkrachten, opvoeders, onderhoudspersoneel en directie de kinderen omringden met veel zorg en liefde en dit in vreugde en leed. Ik maakte er een aangrijpend album over. Linda maakte ook foto’s en daaruit ontstond een tweede album met foto’s van ons beiden.
Voor deze presentatie koos ik voor foto’s van de meisjes. Het was op 1 september 2019 dat er voor het eerst meisjes toegelaten werden aan de IBIS school. De school geeft jaarlijks een IBIS Troskrant uit met alle activiteiten van het schooljaar. De editie van 2020 werd grotendeels geïllustreerd door foto’s van mij en Linda.
Het was soms een pakkende en aangrijpende reportage, maar doordat de kinderen en het personeel ons in hun dagelijkse leven toelieten hebben we er van genoten.
De fotograaf
Mijn eerste toestel kreeg ik van mijn echtgenote Linda Hendrickx , een Nikkormat met 50 mm lens 1.2. Je kon er kleurenfilms of zwart/wit films insteken met verschillende Asa waarden.
Toen de digitale fotografie ontstond, was ik er als de kippen bij. Ik werkte eerst vol “automatisch”, daarna op opening, sluitertijd of volledig manueel. Toch waren er nog onvolmaaktheden en Linda en ik schreven ons in voor de lessen fotografie in CVO COOVI te Anderlecht. We studeerden af in januari 2019 en exposeerden in Espace Vanderborght te Brussel. Met mijn portfolio heb ik in augustus 2019 geëxposeerd in de bibliotheek De Meent in Alsemberg.
We besloten hierna de Masterclass af te werken.
